بیماری مشترک میان انسان و دام

سیاه زخم چیست؟

عامل آن باسیل(یک نوع باکتری) بزرگی با توانایی تولید اسپور می باشد كه اسپور نسبت به شرایط سخت محیطی بسیار مقاوم بوده و مدت طولانی در هوا و به ویژه خاك زنده می ماند. این باسیل در حیوانات بیشتر دیده می شود، لذا افرادی كه در تماس بیشتر با حیوانات و فرآورده های حیوانی آلوده قرار دارند، بیشتر گرفتار می شوند.

- راه های انتقال بیماری كدام است؟

تماس با اسپورهای آلوده كننده میكروب از طریق پوستی، مخاطی، تنفسی و یا سیستم گوارشی. انتقال از فرد به فرد بسیار نادر است.

ـ دوره نهفتگی بیماری

حدود 7 روز پس از تماس می باشد. تعداد 8000 تا 50000 میكروارگانیسم برای آلودگی از راه تنفس لازم است.

ـ علائم بیماری كدامند؟

نوع پوستی اغلب به صورت تورم موضعی و یا زخم پوستی بدون درد، سیاه رنگ، نكروز شونده، با به جا ماندن اثر بعد از بهبودی یا eschar می باشد.

سیاه زخم تنفسی ممكن است دارای علائمی شبیه آنفلوآنزا بوده و در موارد پیش رفته به صورت پنومونی هموراژیك تظاهر نماید كه می تواند مرگ زا باشد.

ـ تشخیص بیماری چگونه است؟

كشت خون مثبت به همراه رنگ آمیزی گرم Gram Stain

روش های تشخیصی اختصاصی آزمایشگاهی

ـ روش های پیشگیری كدامند؟

استفاده از واكسیناسیون در افراد در معرض خطر

مصرف آنتی بیوتیك پنی سیلین، داكسی سیكلین و ترجیحاً سیپروفلوكساسین زیر نظر پزشك

واكسن سیاه زخم از سویه Sterne باسیلوس آنتراسیس كه در مقادیر غیركشنده سم تولید می كند و می تواند آنتی بادی محافظ ایجاد نماید، تهیه می گردد.

ایمنی سازی به كمك دو نوبت تزریق زیر جلدی به فواصل دو هفته و سپس سه تزریق در ماه های 6 ، 12 و 18 صورت می گیرد. تزریق بوستر سالیانه نیز توصیه می شود.

تزریق واكسن برای افراد سالم 18 تا 65 سال مجاز می باشد و برای خانم های حامله نباید مورد استفاده قرار گیرد.

ـ درمان کدام است؟

با استفاده از آنتی بیوتیك های پنی سیلین ـ داكسی سیكلین و ترجیحاً سیپروفلوكساسین زیر نظر پزشك می باشد. تا كنون مقاومت قابل ملاحظه ای گزراش نشده است.

شروع سریع درمان كمك كننده است.

سیاه زخم نوع تنفسی بعد از شروع علائم بالینی علی رغم درمان 100 درصد كشنده می باشد.